مشاوره مدیریت در سطوح مدیریت کلان کشور و فعالیت‌های اقتصادی خصوصی از گذشته در کشوروجود داشته است ولی مشاوره مدیریت به شکل امروزی فقط به چند دهه برمی‌گردد. در زمینه نفت، فولاد، نیرو، مخابرات برخی زمینه‌های دیگر و تدوین برنامه‌های توسعه از گروه‌های مشاور خارجی استفاده شده است و شرکت‌های مشاور مختلف خارجی، به خصوص در زمینه‌های مدیریت مالی و حسابداری در ایران دفاتری را گشودند. با گسترش فعالیت‌های صنعتی در کشور و انتقال تجارب سازمان برنامه (سابق) به وزارت صنایع و معادن، مرکز مشاوره و راهنمایی صنعتی در پایان دهه 30، برخی انجمن‌های مدیریتی و سپس سازمان مدیریت صنعتی به عنوان یک سازمان مشاوره مدیریت در اوایل دهه 40 تشکیل و موجب استفاده بیشتر از خدمات مشاوره مدیریت و شتاب بیشتر این حرفه گردید و پروژ‌ه‌های مختلف مشاوره در زمینه‌هایی مانند مطالعات صنعتی، طراحی واحدهای صنعتی، تعمیرات و نگهداری، سیستم انبارها، امور مالی، بازرگانی، سازمانی، تعریف و اجرا گردید. همچنین با تشکیل سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران به عنوان بازوی وزارت صنایع و معادن و توسعه سخت افزاری و نرم‌ افزاری و گسترش ارتباطات صنعتی با صنایع کشورهای پیشرفته، حرفه مشاوره رشد بیشتری نمود و دریافت خدمات حرفه‌ای نیز ترویج گردید. در سال‌های اولیه بعد از انقلاب تعدادی از مشاوران جلای وطن کردند و با توجه به وضعیت بنگاه‌ها، ارائه مشاوره توسط اساتید دانشگاه به صنایع تا حدودی گسترش یافت. با تحولات بعدی که استفاده از سیستم‌های مختلف مانند سیستم انبارها، بودجه، مالی و حقوق و دستمزد، مطرح شد و آموزش‌های مدیریت گسترش بیشتری یافت، تعدادی از افراد جوان دانشگاه دیده و بعضاً تحصیل کردگانی که در سازمان‌ها و صنایع نیز به خدمت اشتغال یافته و یا به مشاغل مدیریت رسیده بودند به حرفه مشاوره روی آوردند، ولی مشاوره مدیریت به شکل کاملاً حرفه‌ای هنوز وجود نداشت. در دهه دوم بعد از انقلاب، ضرورت بازسازی کشور و صنایع، تدوین برنامه‌های توسعه اول و دوم، زمینه‌های ایجاد تحول در بخش‌های اقتصادی کشور را فراهم نمود. الزامات برنامه سوم نیز از دو برنامه توسعه قبلی جامعیت بیشتری داشت و بنابراین ضرورت استفاده از خدمات مشاوران بیشتر شد. تحولات جهانی و لزوم ایجاد ارتباط با نظام صنعت جهانی، بستر ساز طرح موضوعات کیفی در کشور گردید و شرایط کیفی محصول، توجه به استاندارد کردن محصولات و نیز استانداردهای مدیریت کیفیت مانند سری استانداردهای Iso 9000 ، تعدای از کارشناسان و مشاوران را بیش از پیش به این موضوع جذب نمود و این موضوعات باعث گردید که تعدادی از مشاوران به مشاوران خارجی نیز روی آورند ومیل مشارکت افراد حرفه در عرصه‌های اقتصادی زمینه‌سازی برای تشکیل انجمن‌های صنفی در این گونه زمینه‌ها گردید تا بتوانند از منافع حرفه‌ای اعضاء دفاع کنند و در جستجوی جایگاه اجتماعی و تعامل با نظام اداری کشور بر‌آیند. در ارتباط با تشکیل انجمن مشاوران مدیریت ایران، ابتدا یک نشست عمومی بنا به پیشنهاد تعدادی از مشاوران مدیریت و با همکاری دفتر خدمات مهندسی وزارت صنایع در محل وزارت مزبور تشکیل گردید. در این نشست پنج نفر از مشاورین مدیریت به شرح زیر به عنوان هیأت موسس انجمن انتخاب شدند. 1. آقای دکتر بنی اسدی از شرکت بنیاد صنعتی ایران 2. آقای جلال بهبهانی از شرکت صنعت و مدیریت ایران 3. آقای سیاه مکون از شرکت نوآوران 4. آقای خرم‌آبادی از شرکت مطالعات و بهره‌وری ایران 5. آقای وکیلی از شرکت یگان سازمان مدیریت صنعتی که خود نیز قبلاً با برگزاری یک نشست عمومی، طیف مشاورین مدیریت کشور را شناسایی کرده بود و قصد مشابهی (تاسیس انجمن) را دنبال می‌کردند. متعاقباً به جمع هیأت موسس مزبور اضافه گردید. پس از چندین جلسه بحث و تبادل نظر، هیأت موسس اساسنامه را با رعایت ضوابط وزارت کار و امور اجتماعی تدوین و انجمن در تاریخ 1377/6/15 بعنوان انجمن‌ صنفی کارفرمایی و تحت نام انجمن مشاوران مدیریت ایران در وزارت کار و امور اجتماعی ثبت گردید. در تاریخ 1377/3/9، اولین مجمع عمومی انجمن برگزار گردید و اعضاء زیر را که به ترتیب حائز اکثریت آراء بودند به عنوان اولین هیأت مدیره و بازرس انجمن انتخاب نمود و سمت‌های داخلی نیز توسط هیأت مدیره تعیین گردید. 1. آقای سید جعفر مرعشی رئیس هیأت مدیره 2. آقای محمد کیهان میرفخرایی نایب رئیس هیأت مدیره 3. آقای سید رسول بنی احمد عضو هیأت مدیره 4. آقای حسن سیاه مکون عضو هیأت مدیره 5. آقای کامران باژان عضو هیأت مدیره و دبیر انجمن 6. سید امین اله علوی عضو علی البدل هیأت مدیره